ปัญหาของอัฟกานิสถานเริ่มในปี คศ.1979 ซึ่งในตอนนั้นอัฟกานิสถานเป็นประเทศที่สงบ แต่แล้วรัสเซียพร้อมกับกองทหาร 140,000 คน ก็เข้าโจมตีอัฟกานิสถานในเดือนธันวาคม ปี 1979 พวกเขายึดครองอยู่ถึง 10ปี โดยได้ฆ่าประชาชนไป 1.5 ล้านคน พิการอีก 1 ล้านคน จาก 18 ล้านคนอพยพไปประเทศอื่น ทั้งนี้เนื่องจากไม่สามารถทนต่อความโหดร้ายของพวกรัสเซีย เด็กฯล้มตายเป็นจำนวนมากอันเนื่องจากการระเบิดของกับระเบิดที่รัสเซียฝังเอาไว้ อีกทั้งความเจ็บป่วยอันเกิดจากอาวุธเคมีและอาวุธเชื้อโรค
หลังจากที่รัสเซียออกไปจากประเทศนี้ ยังมีอีกด้านหนึ่งซึ่งประกอบไปด้วยรัฐบาลสหรัฐอเมริกา,รัฐบาลอังกฤษ,ฝรั่งเศส และจีน ได้ร่วมมือกันให้การสนับสนุนมุญาฮิดีนอยู่ 7 กลุ่มในปากีสถานและอีก 8 กลุ่มในอิหร่าน มาช่วยกันขับไล่รัสเซีย ครั้นเมื่อรัสเซียถอยทัพไปแล้ว บรรดามุญาฮิดีนพวกนี้ก็เข้ามาอยู่ในอัฟกานิสถาน ทั้งหมดล้วนมีวิถีชีวิตและแนวความคิดที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง ยิ่งกว่านั้นยังมีอาวุธอีกมากมายที่ยังคงอยู่ในมือของพวกเขา และแทนที่จะร่วมมือกันกอบกู้ประเทศ พวกเขากลับรบราฆ่าฟันกันเอง ความพินาศที่พวกเขาได้นำมาสู่อัฟกานิสถานนั้นเลวร้ายกว่าพวกรัสเซียเสียอีก มีประชากรถูกฆ่าตายถึง 63,000 คนในกรุงคาบูลอย่างเดียว คนอีกเป็นล้านต้องอพยพไปที่อื่น อันเนื่องมาจากความป่าเถื่อนที่ไร้ขอบเขตของกฏหมาย
การก่อตั้งของตอลิบานและวีรกรรมของมุลลอฮฺ มุฮัมมัด อุมัรฺ
เนื่องจากความป่าเถื่อนที่ไร้กฎหมายและความพินาศย่อยยับอันสุดที่จะทนทานได้บรรดานักศึกษา(จากโรงเรียนสอนศาสนา หรือวิทยาลัยอิสลาม เชื้อสายปาทาน ซึ่งเชี่ยวชาญในกฎหมายอิสลาม(ชะรีอะฮฺ)อยู่ในมัซฮับ ฮานาฟีที่เคร่งครัด)เหล่านี้เริ่มเคลื่อนไหว แรกทีเดียวก็เริ่มกิจกรรมในจังหวัดทางภาคใต้ของอัฟกานิสถาน ที่มีชื่อว่า”กันดาฮารฺ”
เรื่องมันเกิดจากหัวหน้านักรบมุญาฮิดีน ได้จับตัวเด็กผู้หญิงไปสองคน และได้ทำการล่วงละเมิดแก่เธอทั้งสอง ผู้ปกครองได้ไปที่โรงเรียนเพื่อขอให้ครูช่วยเหลือ มุลลอฮฺ มุฮัมมัด อุมัรฺ ซึ่งเป็นครูประจำโรงเรียนพร้อมกับนักศึกษาอีก 53 คนได้รวบรวมปืนมาได้ 16 กระบอก แล้วเข้าโจมตีที่มั่นของนักรบมุญาฮิดีนด้วยความกล้าหาญ หลังจากปลดปล่อยเด็กผู้หญิงที่เป็นลูกศิษย์ทั้ง 2 คนออกมาได้ ท่านก็ทำการแขวนคอผู้บัญชาการรบไปพร้อมฯกับพรรคพวกของผู้บัญชาการด้วย เรื่องนี้คงเห็นกันทั่วฯไปจากรายงานข่าวของ BBC เมื่อเรื่องราวได้แผ่กระจายออกไปเช่นนี้ ก็ทำให้บรรดานักศึกษาที่อยู่ในที่ต่างฯ ก็เข้ามาร่วมขบวนการนี้กันอย่างมากมาย โดยมีมุลลอฮฺ อุมัรฺ เป็นผู้นำ แล้วเริ่มทำการปลดอาวุธบรรดานักรบมุญาฮิดีนทั้งหมด กลุ่มนักศึกษาเหล่านี้ได้เข้าปกครองพื้นที่ 95%ของประเทศ รวมทั้งเมืองหลวง แต่ยังมีพวกนักรบมุญาฮิดีนหลงเหลืออยู่ในตอนเหนือตามรอยตะเข็บของประเทศ
ความสำเร๊จของตอลิบาน
เข้าบริหารประเทศเพียง 5 ปีได้ทำสิ่งต่างฯดังต่อไปนี้
ประการแรกคือการรวมประเทศให้เป็นหนึ่งเดียว ซึ่งแต่ก่อนนั้นเคยถูกแบ่งออกเป็น 5 ส่วน และพวกเขาได้รวมไว้เป็นหนึ่งเดียว โดยที่ไม่มีใครเคยทำได้สำเร็จ
ประการที่สอง ที่พวกเขาได้ทำโดยที่ไม่มีใครเคยทำได้สำเร็จ คือการปลดอาวุธประชาชนทั้งประเทศ หลังสงครามกับรัสเซียคนอัฟกานิสถานทุกคนมีอาวุธที่รัสเซียทิ้งไว้รวมทั้งจรวดและเครื่องบินและเฮลิคอปเตอร์ การปลดอาวุธเหล่านี้เป็นเรื่องยากที่สุด สหประชาชาติเคยเสนอซื้ออาวุธเหล่านี้โดยตั้งงบประมาณไว้ที่ 3,000 ล้านเหรียญสหรัฐฯ แต่เนื่องจากความไม่เอาไหนของพวกเขาโครงการซื้ออาวุธคืนจึงล้มเหลวมาตลอด จากนั้นทุกคนก็ลืมอัฟกานิสถานทั้งฯที่ตอลิบานปลดอาวุธได้ถึง 95% ของประเทศ
ประการที่สาม พวกเขาได้จัดการทำลายการปลูกฝิ่นและห้ามปลูกฝิ่นได้ถึง75% ของประเทศ อัฟกานิสถานถือเป็นแหล่งปลูกฝิ่นถึง75% ของโลกเลยทีเดียว และตอลิบานได้ประกาศให้ประเทศอัฟกานิสถานเป็นประเทศปลอดฝิ่น จนสหประชาชาติภายใต้โครงการ UNDEP โดยมี Mr.Bernard F. เป็นผู้ประกาศว่าอัฟกานิสถานสามารถกำจัดการปลูกฝิ่นได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่นั่นไม่ใช่ข่าวดีของ UNเลย เพราะทำให้หลายคนจากพวกเขาตกงาน อย่างน้อยมีผู้ชำนาญการเรื่องฝิ่น 700 คนที่เคยมีเงินเดือนไม่ต้องเดินทางมาถึงอัฟกานิสถานเลย เมื่อครั้งที่ประกาศการกวาดล้างฝิ่น
ประการที่สี่ คือการรักษาไว้ซึ่งสิทธิมนุษยชน ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีสิทธิในความปลอดภัยความมั่นคงและมีชีวิตที่สันติ และสิ่งที่สองคือสิทธิในการได้รับความเป็นธรรมในศาลของอัฟกานิสถาน
ประการที่ห้า สิทธิสตรี ก่อนหน้านั้นในชนบทของอัฟกานิสถาน ผู้หญิงถูกปฏิบัติเยี่ยงสัตว์ พวกเธอถูกขายเป็นสินค้า ตอลิบานเป็นผู้ขจัดความอธรรมนี้ออกไป ก่อนหน้านี้ผู้หญิงไม่มีสิทธิที่จะออกความคิดเห็นในการเลือกสามีของเธอเลย สิ่งแรกที่ตอลิบานทำเกี่ยวกับเรื่องนี้คือให้พวกเธอมีสิทธิเลือกอนาคตของเธอเอง อีกอย่างหนึ่งที่เคยเกิดขึ้นในอัฟกานิสถาน คือผู้หญิงถูกใช้เป็นของขวัญซึ่งเป็นการกระทำที่ขัดต่อหลักศาสนาอิสลาม แต่มันเป็นประเพณี เมื่อสองเผ่าที่รบกันอยู่ ปรารถนาที่จะปรองดองกัน เขาจะกระทำโดยการแลกเปลี่ยนผู้หญิงกัน และสิ่งเหล่านี้ได้ถูกยกเลิกไปหมด
“ผู้หญิงในอัฟกานิสถานทำงานได้” ก่อนหน้าที่ตอลิบานจะยึดกรุงคาบูลได้ในปี 1996 ในช่วงนั้นตอลีบานได้สั่งให้พวกผู้หญิงอยู่แต่ในบ้าน นั่นไม่ได้หมายความว่าจะบังคับพวกเขาให้อยู่แต่ในบ้านตลอดไป แต่เป็นเพราะในช่วงนั้นมันไม่มีกฎหมาย ไม่มีระเบียบ จึงต้องให้ผู้หญิงอยู่แต่ในบ้านเพื่อความปลอดภัย หลังจากที่ตอลิบานได้ปลดอาวุธพวกนักรบจนหมดแล้ว และได้มีกฎหมายและระเบียบต่างฯขึ้นมาแล้ว ตอลิบานจึงอนุญาตให้ผู้หญิงออกไปทำงาน เช่นงานในกระทรวงต่างฯและในอีกหลายฯงานที่ผู้หญิงกระทำได้ สนับสนุนการศึกษาของสตรี เพราะการแสวงหาวิชาความรู้เป็นความเชื่อในหลักการของศาสนา เพียงแต่ไม่ต้องการให้ผู้หญิงกับผู้ชายเรียนร่วมกันในโรงเรียน
ก่อนหน้านี้มีหลักสูตรสำหรับกษัตริย์ หลักสูตรที่สอนคอมมิวนิสต์และหลักสูตรจาก 7กลุ่มมุญาฮิดีน แต่ตอลิบานได้จัดหลักสูตรเสียใหม่ นอกจากนั้นยังได้เปิดวิทยาลัยแพทย์ศาสตร์ในเมืองใหญ่ฯทั่วประเทศและในกันดาฮารฺ มีผู้หญิงเรียนแพทย์มากกว่าผู้ชายเสียอีก
สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ กลับถูกบิดเบือนจากสื่อของโลกตะวันตกให้ตรงกันข้ามกับความเป็นจริงอย่างสิ้นเชิง
แต่ชนเผ่าปาทานและอิสลามที่พวกเขาพยายามสืบทอดอย่างเคร่งครัด และได้ดำรงพวกเขามาจนทุกวันนี้”ตอลิบาน”ยังคงยืนหยัดไม่ว่าจะมีแรงกดดันต่อพวกเขาเพียงใด นักสู้แห่งขุนเขาชาวปาทานก็จะสู้ต่อไป พวกเขาไม่ยอมจำนนเพราะพวกเขาคือ .”นักสู้ผู้ยิ่งใหญ่แห่งภูมิภาค”
ประวัติ มุลลอฮฺ อุมัรฺ ผู้นำกลุ่มตาลีบัน
สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ กลับถูกบิดเบือนจากสื่อของโลกตะวันตกให้ตรงกันข้ามกับความเป็นจริงอย่างสิ้นเชิง
แต่ชนเผ่าปาทานและอิสลามที่พวกเขาพยายามสืบทอดอย่างเคร่งครัด และได้ดำรงพวกเขามาจนทุกวันนี้”ตอลิบาน”ยังคงยืนหยัดไม่ว่าจะมีแรงกดดันต่อพวกเขาเพียงใด นักสู้แห่งขุนเขาชาวปาทานก็จะสู้ต่อไป พวกเขาไม่ยอมจำนนเพราะพวกเขาคือ .”นักสู้ผู้ยิ่งใหญ่แห่งภูมิภาค”
ประวัติ มุลลอฮฺ อุมัรฺ ผู้นำกลุ่มตาลีบัน
ธงชาติประเทศอัฟากานิสถานสมัยรัฐบาลตาลีบานหรือชื่อเป็นทางการว่า รัฐเอมิเรตส์อิสลามแห่งอัฟกานิสถาน(พ.ศ.2535-2544)
เริ่มแรกกลุ่มตาลีบันใช้ธงพื้นขาวเกลี้ยง เป็นธงชาติอัฟกานิสถานภายใต้การปกครองของตนเอง ต่อมาได้เพิ่มรูปอักษรภาษาอาหรับ"ชะฮาดะห์"ลงบนธงพื้นสีขาว
ที่มา ansorimas2507.blogspot
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น